Je doet me denken aan een vroeg-romaanse kerk:
duidelijk van vorm en eerlijk, afgewogen.
Los gemetseld langs de zuiver ronde bogen.
Bij een eerste blik weerbarstig, sterk.
Wie kan hier spontaan naar binnen gaan?
Het stevige portaal lijkt dicht.
Alleen voor wie zich echt
verdiepen wil in jouw verhaal,
krijgen schaarse beelden een gezicht.
Het kleurrijk glas in lood
is hier en daar vervangen.
In een raam van albast blijft
het licht van buiten hangen.
Dit is geen plek om zomaar te betreden.
Behoedzaam kijk ik rond en krijg
een zacht gefilterd beeld van jouw verleden.
